یادآور و یادآورنویسی در تحقیقات کیفی: مطالعه مروری

مقدمه : یادآورنویسی،‌ ثبت یادآورهای فکورانه در مورد آنچیزی است که محقق  از داده ها می آموزد. فقدان یا کم توجهی به یادآورنویسی یک کمبود عمده مطالعات کیفی  به شمار می رود و از آنجا که غفلت در یادآور نویسی، در نتیجه نهایی پروژه تحقیقی تأثیر منفی خواهد گذاشت، این مطالعه باهدف بررسی ابعاد مختلف یادآورنویسی، در حوزه پژوهش کیفی انجام شده است. روش: مطالعه حاضر به شیوه مروری و با کلید واژه  Memo و Memoing و "qualitative research " از طریق جستجوی پایگاه های اطلاعاتی و مرور کتب مربوط به روش تحقیق کیفی قابل دسترس انجام شد. حاصل این جستجو  41 مقاله  و کتاب در محدوده سالهای1978 تا 2013 بود. یافته ها: پژوهش کیفی یک سفر تکاملی است. پژوهشگر باید انتظار شکل گیری ایده های متفاوت و تغییر در جهت های عملکردی را داشته باشد. این تفاوت­ها از طریق یادآور نویسی قابل تشخیص و اثرگذاری هستند. یادآورنویسی فرآیندی است که وقایع و افکار و تغییرات آنها را با رعایت ترتیب زمانی و با توجه به دلایل و شرایط، بدون سبک نوشتاری خاص، ثبت می کند. یادآورنویسی نوعی باز اندیشی است و  برای انعکاس و شرح معانی منسوب به کدهای مربوط به شرکت کنندگان و پژوهشگر؛ برای روشن شدن، مرتب نمودن و گسترش ایده ها و برای ثبت نقل قول ها یا عبارات مهم، برای شناسایی روابط بین کدها و فرضیه های مربوط به یک موضوع نوشته می شوند. یادآورها به انواع یادآورهای کد، نظری و عملی تقسیم می شوند نتیجه گیری : یادآور نویسی یک ابزار موثر است که می­تواند به منظور غنی شدن تجربه پژوهشی، در همه روش های کیفی مورد استفاده قرار گیرد. پژوهشگران مطالعات کیفی با داشتن دید جامع پیرامون یادآورنویسی می­توانند به داده ها و جهانی که داده ها از بستر آن تولید شده است صادق بمانند  و روایی و پایایی پژوهش خود را ارتقا دهند.